Ach ja, even een klein verhaaltje.

Eigenlijk is het net als thuis. Mijn bed is heerlijk zacht en warm (beter dan thuis zelfs). Ik sta vroeg op omdat ik nou eenmaal vroeg wakker ben. Heb mijn ontbijtje, maak wat grapjes met Melody, luister naar een verhaaltje van Aimee (die heeft elke ochtend een ander kwaaltje), haal de paarden uit de wei en de rest van de dag babbel ik vrolijk met alle klanten, ren heen en weer met wat klusjes en geniet van de mensen om me heen. Net als thuis. Alleen staat er hier geen waterkoker naast mijn buro, is er geen Linda om capu's mee te drinken en kan ik bij frustraties niet naar de telefoon rennen om Rody te bellen

Inmiddels zijn er 3 nieuwe meiden hier aangekomen. Susannah en Jennifer zijn prettig gestoord en zij maken de dagen hier absoluut nog leuker. Het is gewoon heel gezellig hier. In de avond komt Tim ons dikwijls ophalen voor een hapje en een drankje bij vrienden of in het dorpje. Ik zou hier zo kunnen blijven. Hoewel mijn eigen broertje en zusje, pa en maonvervangbaar zijn heb ik hier echt het gevoel dat ik in een nieuw gezinnetje zit.

De leefstijl is wel totaal anders. Uitgaan is hier bijna onmogelijk, een dansje maken zit er niet echt intenzij je in de gelegenheid bent (vervoer) om een avondje naar Auckland te gaan. De gym is hier uit het jaar nul, dus mijn nieuwe sport is het springtouwtje dat ik van Roger heb gekregen (sweeeeeet!) en werk is niet langr van 12 tot 8 maar van 7.30-18.00. Daar gaat mijn bagel-maandag...

Maar het leven is hier SWEET AS...

Volgende week ga ik een paar daagjes naar de sneeuw. Boven de verwachting van velen zit ik hier dan alweer 4 maanden.Nicole, ikdenk niet dat ik met het kerstdiner thuis zal zijn.... (ja Michel, jij mag mijn bord leeg eten en ook de doggiebag is voor jou