Spierpijn, moe, zat om engels te spreken.....

Haha! Maar heb het reuze naar mijn zin hier!

Sinds zaterdag zit ik op de paardeb boerderij in Warkworth. Zeg maar een soort boerenland manege.

Ik woon hier bij de Mc kenzie's. In ruil daarvoor werk ik op de boerderij. Roger en Heather zijn super-lieve mensen. De meeste van hun kinderen zijn al de deur uit. Alleen Christina en Melody wonen nog bij ze in. Ayumi, een dame uit japan en werkt en woont hier ook. Ze spreekt niet erg goed engels maar ze is een lieverd en ze weet veel over paarden. Verder komen hier iedere dag wel nieuwe mensen aan tafel zitten en sommige daarvan blijven slapen en anderen komen de volgende dag weer terug. Een komen en gaan dus is dit heerlijk knusse gezin.

Vanaf het begin dat ik hier ben wordt ik op handen gedragen. Natuurlijk moet ik ook wel meehelpen in het huishouden en ' hard' werken, maar ze willen mij hier ook echt wat leren. Ik heb me lang afgevraagt wat het is dat de mensen hier zo open en vriendelijk zijn. Het antwoord is; het leven is hier zo relaxed, dat er geen reden is om te mopperen. De mensen zijn gewoon vriendelijk in Nieuw Zeeland en nog vriendelijker in Warkworth.

Mel heeft het down syndroom. Ze is echt een lieverd; ze pikt stiekem koekjes (die moet ze dan met mij delen..

Op het moment dat ik hier aankwam ben ik meteen op een paard gezet. Zo, we gaan een stukje rijden. Mensen komen hier voor een mooie rit door de heuvels. Je hebt hier echt de meest waanzinnige uitzichten die je maar kan bedenken! In het weekend zit je zomaar 4 uur op je paard op een dag. Op dag 1 werden al meteen 3 mensen door een paard gebeten. Ik ben dus gewaarschuwd. Mij gaat dit niet gebeuren! Ik ben niet eetbaar. Een beetje taai denk ik.. Vandaag zijn er geen ritten maar heb ik de hoefsmit geholpen, paarden van land verplaatst en een zwangerschapstestje gedaan. Voor een paard dan.... Vanmiddag heb ik vrij. Er is niet veel te doen dus lekker de tijd om een verhaaltje te typen.

Zoals je al leest: Ik heb het errug naar mijn zin. ben zelfs met het gein mee naar de kerk geweest zondag. Wel een beetje anders dan ik ken van de kerk in Nederland hoor. Ze hebben hier een band met electrische gitaren, electrisch drumstel en een keyboard! Maar wel een gezellige bijeenkomst.

Trouwens leuk dat er reacties worden geplaatst! Het is gewoon fijn om wat te horen van het 'thuisfront'. Ook de sms-jes (rody, Tan, mir, nat, mark, pa), telefoontjes en mailtjes zijn heerlijk. Toen ik gisteren ma even aan de telefoon had kreeg ik wel wat heimwee. Maar dat hoeft niet want Mammie komt hierheen! jippie jippie jippie!

Oh, de rugby game....Nou foto's volgen nog! Wij kozen ervoor om de Hurricans (geel/zwart) te supporten. Zij staan hoger op de ranglijst namelijk. Maar de Blues (thuisteam blauw/wit) wonnen deze dag.... Dus snel in de mac Donalds ons gezicht gewassen en meteen een sundays ijsje meegepikt